Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Tegnforklaringer
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Habakkuk
1 2 3| Neste kapittel > |
| 1Bodskapen som profeten Habakkuk fekk sjå.
Retten når ikkje ut 2 Kor lenge, Herre, skal eg ropa utan at du høyrer, skrika til deg om vald utan at du frelser? 3 Kvifor lèt du meg sjå urett? Korleis kan du sjå på ulukke? Herjing og vald like ved meg, det blir strid, det kjem til trette. 4 Difor er lova kraftlaus, og retten når aldri ut. For den urettferdige kringset den rettferdige, difor blir retten vrangsnudd. Kaldearane 5 Sjå på folkeslaga, sjå dykk om, forvirr dykk sjølve og ver forvirra! For i dykkar dagar gjer eg ei gjerning, de ville ikkje tru det om det vart fortalt! 6 Sjå, eg reiser opp kaldearane, det brutale og raske folkeslaget som fer så vidt omkring på jorda og tek bustader som ikkje høyrer dei til. 7 Skremmande og fryktelege er dei, deira rett og heider kjem frå dei sjølve. 8 Raskare enn leopardar er hestane deira, villare enn ulvar i øydemarka. Ryttarane deira jagar av stad, ryttarane kjem frå det fjerne, dei flyg som ørna på jakt etter føde. 9 Alle kjem dei og vil gjera valdsverk, dei rykkjer fram i flokk, dei samlar fangar som sand. 10 Dei gjer narr av kongar og gjer fyrstar til lått. Dei ler av kvar festning, kastar opp ein jordvoll og tek henne. 11 Så fer dei vidare og blir borte som vinden. Dei fører skuld over seg. Deira styrke er deira gud. Profeten klagar over urett 12 Er ikkje du frå gammal tid, Herre, min heilage Gud, du som aldri døyr! Herre, du har sett dei til å dømma, vårt berg, du har gjeve dei fullmakt til å straffa. 13 Auga er for reine til å sjå det vonde, ulukke orkar du ikkje å sjå på. Så korleis kan du sjå på dei trulause og teia når den urettferdige sluker den som er meir rettferdig enn han sjølv? 14 Du gjer mennesket lik fisken i havet, lik kryp utan herskar. 15 Dei dreg dei alle opp med krok, halar dei inn med not og samlar dei i garnet. Difor gleder dei seg og jublar. 16 Difor ofrar dei til nota og tenner offereld for garnet. For frå dei får dei rik fangst og feit mat. 17 Skal dei då alltid få tømma nota og utan medkjensle gjera ende på folkeslag? |
| Neste kapittel > |
Lukk X
Her kan registrerte brukere snart lagre egne kommentarer på det valgte verset.
31. mars 2023
6En røst sier: «Rop ut!» Jeg svarer: «Hva skal jeg rope?» «Alle mennesker er gress, all deres troskap er som blomsten på marken. 7Gresset tørker bort, blomsten visner når Herrens ånde blåser på den. Sannelig, folket er gress. ... Vis hele teksten
6En røst sier: «Rop ut!» Jeg svarer: «Hva skal jeg rope?» «Alle mennesker er gress, all deres troskap er som blomsten på marken. 7Gresset tørker bort, blomsten visner når Herrens ånde blåser på den. Sannelig, folket er gress. 8Gresset tørker bort, blomsten visner, men ordet fra vår Gud står fast for evig.» 9Gå opp på et høyt fjell, du Sions gledesbud! Løft din røst med kraft, Jerusalems gledesbud! Løft din røst, vær ikke redd! Si til byene i Juda: «Se, deres Gud!»
6Ei røyst seier: «Rop ut!» Eg seier: «Kva skal eg ropa?» «Alle menneske er gras, all deira truskap er som blomen på marka. 7Graset tørkar bort, blomen visnar når Herrens ande blæs på han. Sanneleg, folket er gras. ... Vis hele teksten
6Ei røyst seier: «Rop ut!» Eg seier: «Kva skal eg ropa?» «Alle menneske er gras, all deira truskap er som blomen på marka. 7Graset tørkar bort, blomen visnar når Herrens ande blæs på han. Sanneleg, folket er gras. 8Graset tørkar bort, blomen visnar, men ordet frå vår Gud står evig fast.» 9Gå opp på eit høgt fjell, du Sions gledebod! Lyft di røyst med kraft, Jerusalems gledebod! Lyft di røyst, ver ikkje redd! Sei til byane i Juda: «Sjå, dykkar Gud!»
6Jietna dadjá: Sártno! Mun jearan: “Maid mun galggan sárdnut?” – Olmmoš lea dego rássi, nohkavaš nugo gietti lieđđi. 7Rássi goiká, lieđđi goldná go Hearrá vuoiŋŋahat bossu dasa. Duođaid, álbmot lea rássi. ... Vis hele teksten
6Jietna dadjá: Sártno! Mun jearan: “Maid mun galggan sárdnut?” – Olmmoš lea dego rássi, nohkavaš nugo gietti lieđđi. 7Rássi goiká, lieđđi goldná go Hearrá vuoiŋŋahat bossu dasa. Duođaid, álbmot lea rássi. 8Rássi goiká, lieđđi goldná, muhto min Ipmila sátni bissu agálaš áigái. 9Goarkŋo alla várrái, Sion, don gii buvttát illusága! Gulat illusága alla jienain, Jerusalem! Čuorvvo, ale bala, gulat Juda gávpogiidda: Din Ipmil boahtá!