Hopp rett til
Kirkeårets teksterDagens bibelord
Tegnforklaringer
Bibelleseplaner
Kjøp Bibelen
Bibelsøk
Søk
Nahum
1 2 3| Neste kapittel > |
| 1Bodskap om Ninive. Boka med syna til Nahum frå Elkosj.
Herrens makt og miskunn 2 Herren er ein nidkjær Gud som tek hemn. Herren tek hemn og er full av harme. Herren tek hemn over motstandarane, han held fast på vreiden mot fiendane. 3 Herren er sein til vreide, makta hans er stor. Herren lèt ikkje vera å straffa. Hans veg går gjennom kvervelvind og storm, skyer er støvet under føtene hans. 4 Han trugar havet og legg det tørt, alle elvar tørkar han ut. No visnar Basan og Karmel, Libanons blomeprakt visnar bort. 5 Fjella skjelv for han, høgdene smeltar. Jorda vik bort for hans andlet, verda og alle som bur der. 6 Kven kan stå seg for harmen hans, kven held ut den brennande vreiden? Raseriet hans strøymer fram som eld. Framfor han blir knausane knuste. 7 Herren er god, eit vern på trengselsdagen. Han tek seg av dei som søkjer tilflukt hos han. 8 Men med ei veldig flodbølgje knuser han staden der ho låg. Han jagar fiendane sine inn i mørkret. 9 Kvifor legg de planar mot Herren? Han skal knusa dykk heilt. Nauda skal ikkje koma ein gong til. 10 Lik tornekratt som er fletta saman, lik drankarar som er drukne, blir dei fortærte som knusktørr halm. Ninive og Juda 11 Frå deg gjekk det ut ein som tenkte ut vondt mot Herren, ein vondsinna rådgjevar. 12 Så seier Herren: Om dei er aldri så sterke og mange, skal dei likevel hoggast ned og bli borte. Om eg har plaga deg, Juda, skal eg ikkje plaga deg lenger. 13 For no bryt eg åket og tek det av deg, lenkjene dine riv eg av. 14 Men om deg har Herren gjeve bod at inga etterslekt skal bera namnet ditt. Eg vil rydda ut or gudshuset ditt både utskorne og støypte gudebilete. Eg gjer i stand ei grav til deg, for du er verdlaus. |
| Neste kapittel > |
Lukk X
Her kan registrerte brukere snart lagre egne kommentarer på det valgte verset.
31. mars 2023
6En røst sier: «Rop ut!» Jeg svarer: «Hva skal jeg rope?» «Alle mennesker er gress, all deres troskap er som blomsten på marken. 7Gresset tørker bort, blomsten visner når Herrens ånde blåser på den. Sannelig, folket er gress. ... Vis hele teksten
6En røst sier: «Rop ut!» Jeg svarer: «Hva skal jeg rope?» «Alle mennesker er gress, all deres troskap er som blomsten på marken. 7Gresset tørker bort, blomsten visner når Herrens ånde blåser på den. Sannelig, folket er gress. 8Gresset tørker bort, blomsten visner, men ordet fra vår Gud står fast for evig.» 9Gå opp på et høyt fjell, du Sions gledesbud! Løft din røst med kraft, Jerusalems gledesbud! Løft din røst, vær ikke redd! Si til byene i Juda: «Se, deres Gud!»
6Ei røyst seier: «Rop ut!» Eg seier: «Kva skal eg ropa?» «Alle menneske er gras, all deira truskap er som blomen på marka. 7Graset tørkar bort, blomen visnar når Herrens ande blæs på han. Sanneleg, folket er gras. ... Vis hele teksten
6Ei røyst seier: «Rop ut!» Eg seier: «Kva skal eg ropa?» «Alle menneske er gras, all deira truskap er som blomen på marka. 7Graset tørkar bort, blomen visnar når Herrens ande blæs på han. Sanneleg, folket er gras. 8Graset tørkar bort, blomen visnar, men ordet frå vår Gud står evig fast.» 9Gå opp på eit høgt fjell, du Sions gledebod! Lyft di røyst med kraft, Jerusalems gledebod! Lyft di røyst, ver ikkje redd! Sei til byane i Juda: «Sjå, dykkar Gud!»
6Jietna dadjá: Sártno! Mun jearan: “Maid mun galggan sárdnut?” – Olmmoš lea dego rássi, nohkavaš nugo gietti lieđđi. 7Rássi goiká, lieđđi goldná go Hearrá vuoiŋŋahat bossu dasa. Duođaid, álbmot lea rássi. ... Vis hele teksten
6Jietna dadjá: Sártno! Mun jearan: “Maid mun galggan sárdnut?” – Olmmoš lea dego rássi, nohkavaš nugo gietti lieđđi. 7Rássi goiká, lieđđi goldná go Hearrá vuoiŋŋahat bossu dasa. Duođaid, álbmot lea rássi. 8Rássi goiká, lieđđi goldná, muhto min Ipmila sátni bissu agálaš áigái. 9Goarkŋo alla várrái, Sion, don gii buvttát illusága! Gulat illusága alla jienain, Jerusalem! Čuorvvo, ale bala, gulat Juda gávpogiidda: Din Ipmil boahtá!